(ସତ୍ୟପାଠ ବ୍ୟୁରୋ)ଭୁବନେଶ୍ୱର: ନାମ ଗୋପନ ରଖିବାକୁ ଚାହୁଁଥିବା ଏମ୍ସର କୋଭିଡ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ କର୍ମୀ କହିଛନ୍ତି ଯେ ସେ ଏମ୍ସ ରେ ଶଯ୍ୟା ପାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ,ରେହମତ କିନ୍ତୁ ସେ ପାଇଲେ ନାହିଁ । ୨୦ ବର୍ଷ ଧରି ଏମ୍ସ ପରିସରର ଅଂଶ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ବେଡ ପାଇପାରିନଥିଲେ ରହମତ । ଏମ୍ସ ର ଡାକ୍ତର ଏବଂ ଡାକ୍ତରୀ ଛାତ୍ରମାନେ ଦୋକାନୀଙ୍କୁ’ରହମତ ମାମୁଁ’ଭାବରେ ଜାଣିଥିଲେ । ଦୋକାନରେ ତାଙ୍କର ଶେଷ ସ୍ମୃତି ବନ୍ଦ କବଟା ଏବଂ ଏକ ହସ୍ତଲିଖନ ନୋଟିସ୍ ସହିତ “ତବ୍ୟତ୍ ଖରାପ୍ ହେ ଆଜ୍ ଦୁକାନ୍ ବନ୍ଦ୍ ରହେଗି” (ମୁଁ ଅସୁସ୍ଥ ଅଛି, ଆଜି ଦୋକାନ ବନ୍ଦ ରହିବ) | ରହମତ୍ ଅହସାନ୍ (୪୯), ଗତ କିଛି ଦିନ ହେବ ଜ୍ୱର ଏବଂ ଅସ୍ଥିରତା ଥିଲା | ତାଙ୍କର ଉଚ୍ଚ ରକ୍ତଚାପ ଥିଲା ଏବଂ ବୁଧବାର ଦିନ ନିଶ୍ୱାସ ନେବାରେ ଅସୁବିଧା ହୋଇଥିଲା। କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ପରିବାର କୌଣସି ହସ୍ପିଟାଲ ରେ ବେଡ ପାଇପାରିନଥିବା ବେଳେ ଗୁରୁବାର ସକାଳେ ତାଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଛି।ନିଜର ନାମ ଜଣାଇବାକୁ ଚାହୁଁନଥିବା ଜଣେ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ କର୍ମୀ କହିଛନ୍ତି ଯେ ସେ ଏମ୍ସ ରେ ଏକ ଶଯ୍ୟା ପାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଏତେ ବର୍ଷ ଧରି ଏମ୍ସ ପରିସର ଏକ ଅଂଶ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ପାଇପାରିନଥିଲେ। “ରହମତ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଏବଂ ଦୁଇ ଝିଅ ୧୪ ଏବଂ୧୨ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଅଛନ୍ତି। ରହମତଙ୍କ ପତ୍ନୀଙ୍କ ଭାଇ ଅବୁ ଜିଶାନ (୨୮) କହିଛନ୍ତି ଯେ ରହମତଙ୍କର କିଛି ଦିନ ହେବ ଜ୍ୱର ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ବୁଧବାର ଦିନ ସେ ଗୁରୁତର ହୋଇଥିଲେ। ଆମେ ତାଙ୍କୁ DRDO ସୁବିଧାରେ ଭର୍ତ୍ତି କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲୁ ଏବଂ କରିପାରିଲୁ ନାହିଁ | ଆମେ ଜାଣିଥିଲୁ ଏମ୍ସ ରେ ଶଯ୍ୟା ନାହିଁ ତେଣୁ ଆମେ ହାର ମାନିଲୁ | ତାଙ୍କର ଆଣ୍ଟିଜେନ୍ ପରୀକ୍ଷା ସକରାତ୍ମକ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଆମେ ଏକ ଆରଟିପିସିଆର ପରୀକ୍ଷା କରିପାରିଲୁ ନାହିଁ | ଶେଷରେ, ଆମେ ରହମତଙ୍କ ଯୋଗାଯୋଗ ମାଧ୍ୟମରେ ଘରେ ଏକ ଅମ୍ଳଜାନ ସିଲିଣ୍ଡର ବ୍ୟବସ୍ଥା କଲୁ | କିନ୍ତୁ ଗୁରୁବାର ସକାଳ୬ ୩୦ରେ ତାଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଛି। “ରହମତ ଏକ ସାଧାରଣ ଦୋକାନ ଚଳାଉଥିଲେ, ଚିପ୍ସ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ନୋଟବୁକ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ଏମ୍ସ ହସ୍ପିଟାଲ୍ ପରିସର ଭିତରେ ୨୦ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ସମୟ ଧରି ବିକ୍ରି କରିଆସୁଥିଲେ |
